Trogir
Trogir, historyczna miejscowość i przystań na wybrzeżu Adriatyku, budownictwo okrętowe, Środkowa Dalmacja, Chorwacja
Trogir jest historycznym miastem portowym na wybrzeżu Adriatyku w regionie Split - Dalmacja, Chorwacja z populacją 10 818 osób (dane z 2011 roku) i całkowitą liczbą gminy 13 260 mieszkańców (dane z 2011 roku). Historyczne miasto Trogir jest położone na małej wyspie pomiędzy chorwacki głównym lądem i wyspą Čiovo. Oddalone jest o 27 kilometrów na zachód od miasta Split.
Od 1997 roku, historyczne centrum Trogir zostało włączone do listy Światowego Dziedzictwa UNESCO.
HISTORIA:
W III wieku, Tragurion został ufundowany przez greckich kolonistów z wyspy Vis i rozwinął się w główny port w czasach rzymskich. Nazwa pochodzi od greckiego słowa “tragos” (kozioł). Podobnie jak nazwa sąsiadującej wyspy Bua, pochodzi z greckiego języka “voua” (stado bydła). Nagły dobrobyt Salona pozbawił Trogir swojego znaczenia. Podczas przemieszczania się Słowian obywatele zniszczonej Salona uciekli do Trogir. Od IX wieku na przód, Trogir płacił daninę chorwackim władcom. Diecezja Trogir była założona w XI wieku, (dokładnie w 1828 roku; jako część rzymsko katolickiej Archidiecezji Split-Makarska) i w 1107 r. była wynajęta przez węgiersko-chorwackiego króla Kolomana, zdobywając dzięki temu autonomię jako miasto.
W 1123 roku, Trogir został najechany przez Saracenów i prawie doszczętnie zniszczony. Natomiast miasto odbudowało się w krótkim czasie, aby osiągnąć mocną ekonomiczną prosperitę w XII i XIII wieku. W 1242 r., Król Béla IV znalazł tam schronienie do momentu ucieczki przed Tatarami. W XII i XIV w., członkowie rodziny Šubić, najczęściej wybieranymi książętami przez obywateli Trogir; Mladen III (1348 r.), nawiązując do inskrypcji na grobowej płycie w Katedrze Trogir, która głosi Tarcza Chorwatów, był jednym z najbardziej znanych z rodu Šubićów. W Dlamacji miasto było znane jako Tragur.
Po wojnie w Chioggia pomiędzy Genuą i Wenecją, 14 marca 1381 roku Chioggia zawarła sojusz z Zadarem i Trogir przeciwko Wenecji, a na końcu stała się lepiej chroniona dzięki Wenecji w 1412 roku, ponieważ wtedy Šibenik został siedzibą głównego urzędu celnego i urzędu konsumentów soli z monopolem na handel solą w Chioggia oraz na całym Adriatyku. W 1412 roku, rozpoczął się długi okres panowania Wenecji. W około 1650 r., rękopis starożytnego rzymskiego autora Petroniusza Satyricon został odkryty w Trogir zawierając Cena Trimalchionis” (“Obiad Trimalchio”), a najdłuższa część zachowanego “Satyricon” jest wielkim odkryciem dla literatury rzymskiej.
Po upadku Wenecji w 1797 roku, Trogir stał się częścią Imperium habsburskiego, które rządziło w mieście do 1918 roku, z wyjątkiem okupacji francuskiej od 1806 do 1814 roku. Po I Wojnie Światowej, Trogir razem z Chorwacją stały się częścią Państwa Słoweńców, Chorwatów i Serbów, a następnie Królestwa Jugosławii. W tym czasie, włoscy obywatele, którzy w 1918 roku byli klasą rządzącą i prawie połową populacji, zostali zmuszeni do powrotu do Włoch. Podczas II Wojny Światowej, Trogir był okupowany przez Włochy, a następnie wyzwolony w 1944 roku. Od tamtego czasu, miasto należy do drugiej Jugosławii, a od 1991 roku do Chorwacji.
GŁÓWNE ATRAKCJE:
Trogir ma 2300-letnią ciągłą tadycję miejską. Jego kultura została stworzona pod wpływem starożytnych Greków, a potem Rzymian i Wenecjan. Trogir posiada wysokie skupienie kościołów, wież i miejsc, jak również fortecę na małej wyspie, która w 1997 roku została wpisana na Światową Listę Dziedzictwa UNESCO. “Plan z prostopadłymi ulicami w osadzie na tej wyspie datowane jest na czasy hellenistyczne i było wzbogacane podczas różnych władz o liczne niesamowite budynki publiczne i mieszkalne ze znakomitymi renesansowymi i barokowymi gmachami z czasów weneckich”, podaje raport UNESCO.
Trogir jest najlepiej zachowanym romańsko-gotyckim kompleksem nie tylko na Adriatyku, ale w całej centralnej Europie. Średniowieczny rdzeń miasta, otoczony murami obronnymi, składa się z zamku, wieży i serii posesji i miejsc z czasów romańskich, gotyckich, renesansowych i barokowych. Najokazalszą budowlą Trogir jest kościół św. Wawrzyńca, którego główny zachodni portal jest arcydziełem Radovana i najznakomiszym dziełem stylu romańsko-gotyckiego w Chorwacji.
Najistotniejsze miejsca do zwiedzenia:
- Historyczne centrum miasta z ponad 10 kościołami i licznymi budynkami z XIII wieku,
- Bramy miasta (XVII wiek) i mury obronne (XV wiek),
- Forteca Kamerlengo (XV wiek),
- Pałac Książęcy (XIII wiek),
- Katedra (XIII wiek) z Portalem wykonanym przez mistrza Rodovana, wyjątkowe arcydzieło tego chorwackiego artysty,
- Miejsca takie jak duży i mały pałac Cipiko (XV wiek),
- Miejskie lodżia z XV wieku.
EKONOMIA:
Turystyka jest najważniejszym czynnikiem ekonomicznym w regionie Trogir, obejmującym 50% budżetu gminy, z ponad ofertą 20 000 łóżek w hotelach i prywatnych apartamentach. Również na okolicznych obszarach jest mocna tradycja rybołóstwa i rolnictwa.
Natomiast najistotniejszym przemysłem jest budowa okrętów ze stocznią ”Trogir” założoną na początku XX wieku. Stocznia ma ładowność dwóch statków o ciężaże 55 000 ton. Pomiędzy 1990 i 2004 rokiem, zostały wykonane 93 statki.
Trogir jest położony 6 kilometrów od lotniska w Splicie i posiada regularne połączenia autobusowe z tym lotniskiem. W przyszłości, planowane jest połączenie splitskiej kolejki podmiejskiej z lotniskiem i Trogir.
Zaopatrzenie wody do miasta Trogir pochodzi z rzeki Jadro, ze źródła, które kiedyś dostarczało wodę również do starożytnego pałacu Dioklecjana.
Trogir jest historycznym miastem portowym na wybrzeżu Adriatyku w regionie Split - Dalmacja, Chorwacja z populacją 10 818 osób (dane z 2011 roku) i całkowitą liczbą gminy 13 260 mieszkańców (dane z 2011 roku). Historyczne miasto Trogir jest położone na małej wyspie pomiędzy chorwacki głównym lądem i wyspą Čiovo. Oddalone jest o 27 kilometrów na zachód od miasta Split.
Od 1997 roku, historyczne centrum Trogir zostało włączone do listy Światowego Dziedzictwa UNESCO.
HISTORIA:
W III wieku, Tragurion został ufundowany przez greckich kolonistów z wyspy Vis i rozwinął się w główny port w czasach rzymskich. Nazwa pochodzi od greckiego słowa “tragos” (kozioł). Podobnie jak nazwa sąsiadującej wyspy Bua, pochodzi z greckiego języka “voua” (stado bydła). Nagły dobrobyt Salona pozbawił Trogir swojego znaczenia. Podczas przemieszczania się Słowian obywatele zniszczonej Salona uciekli do Trogir. Od IX wieku na przód, Trogir płacił daninę chorwackim władcom. Diecezja Trogir była założona w XI wieku, (dokładnie w 1828 roku; jako część rzymsko katolickiej Archidiecezji Split-Makarska) i w 1107 r. była wynajęta przez węgiersko-chorwackiego króla Kolomana, zdobywając dzięki temu autonomię jako miasto.
W 1123 roku, Trogir został najechany przez Saracenów i prawie doszczętnie zniszczony. Natomiast miasto odbudowało się w krótkim czasie, aby osiągnąć mocną ekonomiczną prosperitę w XII i XIII wieku. W 1242 r., Król Béla IV znalazł tam schronienie do momentu ucieczki przed Tatarami. W XII i XIV w., członkowie rodziny Šubić, najczęściej wybieranymi książętami przez obywateli Trogir; Mladen III (1348 r.), nawiązując do inskrypcji na grobowej płycie w Katedrze Trogir, która głosi Tarcza Chorwatów, był jednym z najbardziej znanych z rodu Šubićów. W Dlamacji miasto było znane jako Tragur.
Po wojnie w Chioggia pomiędzy Genuą i Wenecją, 14 marca 1381 roku Chioggia zawarła sojusz z Zadarem i Trogir przeciwko Wenecji, a na końcu stała się lepiej chroniona dzięki Wenecji w 1412 roku, ponieważ wtedy Šibenik został siedzibą głównego urzędu celnego i urzędu konsumentów soli z monopolem na handel solą w Chioggia oraz na całym Adriatyku. W 1412 roku, rozpoczął się długi okres panowania Wenecji. W około 1650 r., rękopis starożytnego rzymskiego autora Petroniusza Satyricon został odkryty w Trogir zawierając Cena Trimalchionis” (“Obiad Trimalchio”), a najdłuższa część zachowanego “Satyricon” jest wielkim odkryciem dla literatury rzymskiej.
Po upadku Wenecji w 1797 roku, Trogir stał się częścią Imperium habsburskiego, które rządziło w mieście do 1918 roku, z wyjątkiem okupacji francuskiej od 1806 do 1814 roku. Po I Wojnie Światowej, Trogir razem z Chorwacją stały się częścią Państwa Słoweńców, Chorwatów i Serbów, a następnie Królestwa Jugosławii. W tym czasie, włoscy obywatele, którzy w 1918 roku byli klasą rządzącą i prawie połową populacji, zostali zmuszeni do powrotu do Włoch. Podczas II Wojny Światowej, Trogir był okupowany przez Włochy, a następnie wyzwolony w 1944 roku. Od tamtego czasu, miasto należy do drugiej Jugosławii, a od 1991 roku do Chorwacji.
GŁÓWNE ATRAKCJE:
Trogir ma 2300-letnią ciągłą tadycję miejską. Jego kultura została stworzona pod wpływem starożytnych Greków, a potem Rzymian i Wenecjan. Trogir posiada wysokie skupienie kościołów, wież i miejsc, jak również fortecę na małej wyspie, która w 1997 roku została wpisana na Światową Listę Dziedzictwa UNESCO. “Plan z prostopadłymi ulicami w osadzie na tej wyspie datowane jest na czasy hellenistyczne i było wzbogacane podczas różnych władz o liczne niesamowite budynki publiczne i mieszkalne ze znakomitymi renesansowymi i barokowymi gmachami z czasów weneckich”, podaje raport UNESCO.
Trogir jest najlepiej zachowanym romańsko-gotyckim kompleksem nie tylko na Adriatyku, ale w całej centralnej Europie. Średniowieczny rdzeń miasta, otoczony murami obronnymi, składa się z zamku, wieży i serii posesji i miejsc z czasów romańskich, gotyckich, renesansowych i barokowych. Najokazalszą budowlą Trogir jest kościół św. Wawrzyńca, którego główny zachodni portal jest arcydziełem Radovana i najznakomiszym dziełem stylu romańsko-gotyckiego w Chorwacji.
Najistotniejsze miejsca do zwiedzenia:
- Historyczne centrum miasta z ponad 10 kościołami i licznymi budynkami z XIII wieku,
- Bramy miasta (XVII wiek) i mury obronne (XV wiek),
- Forteca Kamerlengo (XV wiek),
- Pałac Książęcy (XIII wiek),
- Katedra (XIII wiek) z Portalem wykonanym przez mistrza Rodovana, wyjątkowe arcydzieło tego chorwackiego artysty,
- Miejsca takie jak duży i mały pałac Cipiko (XV wiek),
- Miejskie lodżia z XV wieku.
EKONOMIA:
Turystyka jest najważniejszym czynnikiem ekonomicznym w regionie Trogir, obejmującym 50% budżetu gminy, z ponad ofertą 20 000 łóżek w hotelach i prywatnych apartamentach. Również na okolicznych obszarach jest mocna tradycja rybołóstwa i rolnictwa.
Natomiast najistotniejszym przemysłem jest budowa okrętów ze stocznią ”Trogir” założoną na początku XX wieku. Stocznia ma ładowność dwóch statków o ciężaże 55 000 ton. Pomiędzy 1990 i 2004 rokiem, zostały wykonane 93 statki.
Trogir jest położony 6 kilometrów od lotniska w Splicie i posiada regularne połączenia autobusowe z tym lotniskiem. W przyszłości, planowane jest połączenie splitskiej kolejki podmiejskiej z lotniskiem i Trogir.
Zaopatrzenie wody do miasta Trogir pochodzi z rzeki Jadro, ze źródła, które kiedyś dostarczało wodę również do starożytnego pałacu Dioklecjana.
