Otok Korčula
Wyspa Korčula - Korcula, z długoletnią tradycją turystyczną, nazwana w piosence “marzenie wykute w kamieniu” lub “Afrodyta urodzona z pieni morza”, Lumbarda, Południowa Dalmacja, Chorwacja
DLACZEGO ODWIEDZENIE KORčULA JEST OBOWIĄZKOWE
Jest to wyspa ze znakomitą renesansową architekturą i bogata w tradycję. Znajdują się na niej liczne kulturalne wydarzenia i słynne rycerskie turnieje, dalmacki harmonii śpiew i coroczne atrakcyjne procesje religijne.
Mieszkańcy Korčula doceniają lokalne trunki i wyśmienite jedzenie. Stare miasto posiada specjalną atmosferę, która sprawia, że to nic dziwnego, że ten wiersz został napisany w XVII wieku: “Jesteś ozdobą tego świata, oczarowująca Korčula …”
Miasteczko Korčula jest jednym z najlepiej zachowanych średniowiecznych osad na Morzu Śródziemnomorkim, a jego historia jest długa i interesująca. Bogate znaleziska archeologiczne świadczą o prehistorycznych korzeniach; wyspa była zamieszkała w III wieku p n.e. przez Greków, a możliwe, że nawet wcześniej.
Grecy nazwali miasto Korkyra Melaina - Czarna Korčula, z powodu czarnego wyglądu gęstych lasów sosnowych. Nawiązując do legendy, bóg Posejdon kupił tutaj swoją ukochaną nimfę Korkyra, kiedy to inny mit mówi, że Korčula była ufundowana przez trojańskiego bohatera Antenor, który uciekł ze zniszczonej Troji.
Po Grekach i Rzymianach, później w VII wieku Chorwaci osiedlili się na północy.
Początki murów obronnych miasta są datowane na wczesny XIII wiek, gdzie opisane są w statucie miasta i wyspy Korčula w 1214 roku. Tym samym jest to jeden z najstarszych statutów miasta w Europie.
Korčula zawsze była ważnym morskim punktem przepływowym. Od dawna miejscowością żeglarzy morskich, pracowników stoczni, kamieniarzy i artystów, jak również rzekomych narodzin Marko Polo.
Ulice miasta ujawniają ich bogaty spadek: katedrę św. Marka z XV i XVI wieku, kościół św. Piotra z XIV wieku, Skarb Opatów, Muzeum Miasta, renesansowe rezydencje, ratusz i sąd rektorski, kościół św. Michała, kościół Wszystkich Świętych i wieża Marko Polo, gdzie był więziony przez Genueńczyków. W średniowieczu, miasteczko było przepasane kamiennymi murami i wieżami chorniącymi miasto od lądu jak i morza.
Starożytne religijne zwyczaje zostały specjalnie zakonserwowane dzięki trzem bractwom, najstarsze pochodzi z 1301 roku, a każdy z nich posiadał własny zbiór artystyczny i kulturalny. Mężczyźni i kobiety z Korčula są słusznie dumni ze swojego starożytnego tańca miecza - Moreska, który był wykonywany wcześniej na całym basenie Morza Śródziemnego, ale przez ponad 400 lat był odtwarzany tylko w Korčula. Nie dziwi więc to, że jest wielką atrakcją turystyczną każdego roku.
Populacja Korčuli wynosi 3000 mieszkańców.
Miasto Korčula położone jest nad morzem na północno wschodniej części wyspy Korčula. Stara średniowieczna część miasteczka była wybudowana na małym owalnym półwyspie. Barokowe przedmieścia rozpościerają się pod murami starego miasta, a nowsze posesje rozciągają się wzdłuż wybrzeża od wschodu po zachód od starego centrum. Dzisiaj, miasto ma około 3000 mieszkańców, z których większość mieszka w nowej części miasta. Korčula jest głównym miastem administracyjnym z miastem i czterema wsiami: Zrnovo, Pupnat, Cara and Racisce, z całkowitą liczbą 6000 mieszkańców gminy. Ponadto, posiada wiele społecznych, kulturalnych, ekonomicznych i zdrowotnych instytucji i organizacji: przedszkole, szkołę podstawową, muzeum, bibliotekę, centrum medyczne, agencje turystyczne, banki, apteki, hotele, stocznię, sklepy, restauracje itd. Jak również kulturalne i teatralne stowarzyszenia, które zajmują się śpiewem chóralnym, tańcem ludowym i wiele sportowych klubów.
Stare miasto, z ulicami uporządkowanymi we wzór w jodełkę zapewnia wolne przepływanie powietrza, ale też chroni przed mocnymi wiatrami, ściśle skonstruowane na cyplu, aby chornić dźwięki pomiędzy wyspą a lądem. Budowanie poza murami miasta było ściśle zakazane do XVIII wieku, a drewniany most zwodzony był wymieniony tylko raz w 1863 roku. Postać z XIII wieku światowej sławy skojarzona z Korčula to Marko Polo.
Obleczone w wieże i mury, które razem z geograficzną pozycją, kładą nacisk na rolę statusu miasta Korčula, która z daleka wygląda jak miasto - twierdza. Historyczne i kulturowe cechy wyróżniały ją jako ważne i silne miasto Korčula, więc zawsze będzie administracyjnym i religijnym centrum wyspy. Cykl określonych cech daje Korčuli wysoką pozycję jednego z historycznych chorwackich miast. Jedno z głównych najważniejszych wydarzeń na Korčula to turniej Moreska, podczas którego biały i czarny król (Osman i Moro) walczą o miłość dziewczyny - Bule. Wieki przeprowadzały Korčula w urbanistycznej harmonii, domy, pałace, place, procesje, turniej Moreska, gościnni mieszkańcy, poprzeplatana i burzliwa historia, w któtej Korčula uczestniczyła. Każda z miejscowości w gminie jest bogata w różnorodność naturalnej i historycznej charakterystyki.
Miasto Vela Luka, 5000 mieszkańców
Vela Luka jest największą miejscowością na wyspie, a gmina z ponad 6000 mieszkańców, 42 kilometry od miasta Korčula drogą, ktora kończy się tutaj. Miasto rozwinęło się na począrku XIX wieku, w dużej osłonionej zatoce. Posiada kilka hoteli i centrum medyczne Kalos dla reumatyków i rehabilitacji. Mieszkańcy zajmują się rolnictwem, rybołóstwem oraz turystyką. Miasteczko posiada również stocznię Greben, firmę przetwórstwa rybnego Jadranka i inne mniejsze fabryki.
Centrum Kultury w nowo odrestaurowanym barokowym budynku, czyli stary letni dom Kastel, posiada znakomitą prehistoryczną archeologiczną kolekcję od dalekiej neolitcznej części Vele spilje i pokazujacą rzymskie miejsca i okolice miasteczka.
Miasto Lumbarda, populacja 1000 mieszkańców
Lumbarda położona jest 6 km na wschód od miasta Korčula. Rozchodzi się dookoła małej zatoki i i wzgórza tuż za nią oraz otoczona wielkimi piaszczystymi winnicami. Do Lumbardy prowadzi asfaltowa droga przemierzająca malownicze tereny sosnowych i oliwnych gajów.
W III wieku p.n.e. grecka (hellenistyczna) osada rolnicza była założona tutaj, o czym świadczą znalezione w grobach wazy w stylu protogeometrycznym i Gnathia (obecnie w muzeum miejskim). Jak również rzymska willa rustika, czyli letnia rezydencja na polach północno wschodniej od dzisiejszej miejscowości niedaleko plaży Berlin zal. Od XVI wieku właściciele posesji w Korčula wybudowali letnie domy zwane kastel w okolicy Lumbarda, a niektóre z nich są nadal zachowane i zamieszkałe: Nobilo, Milina, Krsic kastels. Kościół parafialny Świętego Rocha (Sv. Rok) z nawą i dwoma przejścami, stoi na wzgórzu Vela glavica w samym środku starej Lumbardy. Niezwykłe są również kilka zachowanych małych starych kaplic w tej samej miejscowości Sv. Bartul, św. Piotra, Narodzenia NMP (Mala Gospa). Kościół Świętego Krzyża (Sv. Kriz) z 1774 roku na przeciwko którego znajduje się charakterystyczny ganek, całość jest otoczona przez winnice.
Przez wieki ludzie w Lombarda byli rolnikami, uprawiali winogrona, rybakami i budowniczymi z kamienia. Kilku znaczących współczesnych chorwackich artystów rzeźbiarzy i malarzy urodziła się tutaj: Ivo Lozica (1910-1943), Lujo Lozica (1934), Stipe Nobilo (1945) i najważniejszy z nich wszystkich - Frano Krsinic (1897-1981). Stworzył on pomnik z brązu upamiętniający Drugą Wojnę Światową w samym centrum miejscowości i brązowy relief rybaka na fasadzie hotelu. Niedaleko znajduje się studio i dom (gdzie zwiedzić można kolekcję lokalnych amatorów rzeźbiarstwa) chłopa Ivana Jurjev-Kneza (1920), który pracował w kamieniu i drewnie.
Dzisiaj, lokalna społeczność jest również zaangażowana w turystykę: znajdują się tu hotele, kilka kempingów, wiele prywatnych pensjonatów, restauracje, sklepy i mała marina. Stowarzyszenie kulturalne im. Ivo Lozica w Lumbardzie kultywuje muzykę, śpiew, taniec ludowy i amatorski teatr dramatyczny.